Szukaj na tym blogu

wtorek, 19 lipca 2011

Pierwsza moneta grupy kochosen

Japońskie monety wado kaichin (wado kaiho) zostały odlane i wprowadzone do obiegu w roku 708. Wraz z nimi wdrożona została nowa polityka, której celem było upowszechnienie nowego środka płatniczego. Dwór cesarski ustanowił nowy system wynagrodzeń urzędniczych. Od tej pory wypłacano je tylko i wyłącznie za pomocą monet wado kaichin. Przewidziano nawet premie dla tych, którzy gromadzili znaczne ich sumy. System ten wkrótce objął nie tylko piastujących wysokie dystynkcje w administracji państwowej, ale także zwykłych podwładnych pracujących dla dworu. Ponadto nakazano przeprowadzanie transakcji pomiędzy prowincjami tylko i wyłącznie za pomocą tego środka płatniczego. Wprowadzono także obowiązek płacenia podatków tylko i wyłącznie za ich pomocą.

Wado kaichin odlewano w dwóch rodzajach metalu tj. w srebrze i w miedzi. Produkcja jednych i drugich trwała jednocześnie. Srebrne warianty wado kaichin posiadały 24 mm średnicy i ważyły 5 g. Ich produkcja została szybko zarzucona. Władze skupiły się tylko i wyłącznie na produkcji miedzianych wado kaichin. Te posiadały identyczną średnicę jak ich srebrne odpowiedniki, ale ważyły o gram mniej (niektóre źródła wspominają o wadze 3,75 g). Na awersie monety umieszczono znaki 和同開珎. Dwa pierwsze znaczą tyle, co japońska miedź, dwa pozostałe prawdopodobnie odnoszą się terminu pieniądz. Rewers monety był płaski.

Numizmatyka japońska notuje dwa warianty obu monet. Starszy wariant zarówno miedzianej i srebrnej wado kaichin zwany ko-wado był bardziej prymitywny w wyglądzie od późniejszego. Ko-wado posiadał gruby otok, znaki umieszczone na jego awersie były spuchnięte i nieproporcjonalne. Natomiast shin-wado, czyli wersja młodsza monety wado kaichin była o wiele lepiej dopracowana. Otok monety był chudy, a znaki umieszczone na monecie były cienkie i proporcjonalnie ułożone.

Między miedzianymi ko-wado i shin-wado występuje jeszcze jedna różnica. Badania metalurgiczne przeprowadzone przez Narodowe Muzeum Historii Japonii wykazały, że ko-wado posiadały większą zawartość czystej miedzi niż shin-wado.

Moneta wado kaichin utrzymała się w obiegu, aż do 958 r. Jest pierwszą w grupie kochosen - zbiorze 12 starożytnych monet Japonii.
 Wado kaichin

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz